Dünya mı zor, yoksa ben mi zayıfım? Yorulduğumu hissediyorum. Bazen düşünmekten bile yoruluyorum. Acaba çok mu fazla düşünüyorum. Çok mu şey bekliyorum bu dünyadan. Menfaati uğruna her şeyi yapabilecek olan insanları görmekten yoruldum. Dili ile kalbi bir olana hasret kaldım. Herkes mi samimiyetsiz? Güvenemez oldum kimselere. Ne yana dönsem sonu hüsran. Anladım ki güvenilecek olan sadece Allah imiş. Terk etmeyen de Allah imiş. En güzel gününde de en zor gecende de yanında olan sadece Allah imiş. Allah’tan başka ümit bağladığım her ne var ise hepsi boş imiş. Meğerse bütün sır O’nda [c.c] imiş…
Emre Biricik